Νόμοι και δικαστικές αποφάσεις ανεφάρμοστες στην Ελλάδα
Το οικογενειακό δίκαιο στην Ελλάδα δεν ανταποκρίνεται στην κοινωνική πραγματικότητα.
Η εξέλιξη των θεσμών της οικογένειας, των ρόλων των γονέων, των διεκδικήσεων των δύο φύλων οδηγεί στην αναπροσαρμογή του Νόμου.
ΠΡΩΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ
Νόμοι
Άρθρο 681,γ) 361, γ) του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας (εδώ μπορεί να αντιγραφεί το άρθρο).
Δεν μπορεί να εκτελεστεί ελλείψει κοινωνικών υπηρεσιών.
Πραγματικά, το άρθρο αυτό εξηγεί πως δίδεται η επιμέλεια σε ένα γονέα. Αναφέρει ότι πρέπει να ερευνάται το περιβάλλον των δύο γονέων και να δίδεται η επιμέλεια στον καταλληλότερο από τους δύο. Επειδή όμως δεν υπάρχουν τέτοιου είδους υπηρεσίες, με πρωτοβουλία του δικαστή, δίδεται η επιμέλεια σε όποιον κρίνει ο δικαστής καταλληλότερο. Κατά 99%, στην Ελλάδα, δίδεται η επιμέλεια στη μητέρα διότι αυτό αποτελεί εύκολη – γρήγορη λύση, παραδοσιακή και έως τώρα ανέγγιχτη – δίχως διαμαρτυρίες. Τώρα, οι πατεράδες που έχουν υποστεί τέτοια άνιση μεταχείριση μπορούν να προσφύγουν σε ανώτερα δικαστήρια (ακόμη και σε διεθνή) και να δικαιωθούν διότι μπορεί να ακυρωθεί η απόφαση και στον Άρειο Πάγο.
Η επιμέλεια των παιδιών στη χώρα μας δίδεται αβλεπτί πάντα στη μητέρα και αυτό όχι με κριτήρια αξιοκρατικά, ικανοτήτων των δύο γονέων αλλά με σεξιστικά κριτήρια κατά του άνδρα-πατέρα.
ΔΕΥΤΕΡΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ
Δικαστικές αποφάσεις που αφορούν στην επικοινωνία του γονέα που δεν έχει την επιμέλεια με το παιδί του. (έχω παραδείγματα)
Δεν μπορεί να εφαρμοστεί απόφαση όταν δίδεται ως προϋπόθεση η επικοινωνία να πραγματοποιείται παρουσία κοινωνικού λειτουργού την Κυριακή. Δεν υπάρχει καμία υπηρεσία που να λειτουργεί το σαββατοκύριακο και κανείς δεν την υποχρεώνει να βρίσκεται σε ξένη κατοικία. Τέτοιου είδους αποφάσεις έχουν προκαλέσει αποξένωση του γονέα που δεν έχει την επιμέλεια (συνήθως του πατέρα) με αποτέλεσμα να έχουμε τραγικές συνέπειες (σοβαρές ασθένειες, ακόμη και θάνατο) του πατέρα που αποξενώνεται. Πολλές τέτοιες περιπτώσεις υπάρχουν στην Ελλάδα τις τελευταίες δεκαετίες.
ΤΡΙΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ
Δικαστικές αποφάσεις που αφορούν δύο κράτη. (έχω παράδειγμα)
Όταν η παράβαση (μη τήρηση δικαστικής απόφασης επικοινωνίας) πραγματοποιείται σε ένα κράτος (πχ Ελλάδα) και ο κατηγορούμενος (κατά κανόνα αλλοδαπή γυναίκα που έφυγε με το παιδί στο εξωτερικό) βρίσκεται σε άλλη χώρα, η εκτελεστότητα εξαρτάται από τις διακρατικές συμφωνίες και από τις αρχές του άλλου κράτους. Έτσι, και πάλι ο γονέας (πατέρας συνήθως) αναζητά το παιδί του σε άγνωστη διεύθυνση, αποξενώνεται και εδώ, και χάνεται η γονική ιδιότητα του πατέρα.
Στην Ευρωπαική Ενωση (Βρυξέλλες ΙΙ, ρύθμιση 2201/2003) υποδεικνύεται η εφαρμογή της νομοθεσίας της τελευταίας κατοικίας του ζεύγους. Μία νέα πρόταση βρίσκεται σε εξέλιξη που θα αφορά και θα εφαρμόζεται συνολικξά σε όλες τις χώρες-μέλη.
ΤΕΤΑΡΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ
Όσον αφορά την εκτελεστότητα
1) Δεν μπορεί να εφαρμοσθεί η ρήτρα που αφορά την μη τήρησης δικαστικής απόφασης για στέρηση της επικοινωνίας διότι πρέπει να προϋπάρχει επιταγή εντολής.
Αλλά και πάλι, όπως το αδίκημα θεωρείται αμελητέο και στα ποινικά δικαστήρια αθωώνονται όλες οι μητέρες που στερούν την επικοινωνία με τον πατέρα, και αυτό αποτελεί κακό προηγούμενο και για τα αστικά δικαστήρια.
Οι συνέπειες των παραπάνω είναι ολέθριες στην Ελλάδα διότι αυξανόμενος είναι ο αριθμός διαζυγίων αλλά και σχεδόν όλες οι αποφάσεις δίνουν την επιμέλεια του παιδιού στη μητέρα (δηλαδή πλήρη εξουσία) και στον πατέρα δίνουν 'ψίχουλα', δηλαδή ένα-δύο σαββατοκύριακα το μήνα.
Από τότε που έπαψε η αναγκαστική εκτέλεση αφαίρεσης του παιδιού με δικαστικό επιμελητή με βάση το άρθρο 950, ι, για την εκτέλεση της δικαστικής αποφάσεως επικοινωνίας, παρατηρούνται τα φαινόμενα της αποξένωσης – εκδικητικότητας.
Με μεγάλη ευκολία, εξάλλου, λαμβάνονται μηνύσεις για απαγωγή παιδιών όταν πραγματοποιείται το δικαίωμα της επικοινωνίας και όταν για λίγα λεπτά καθυστερεί η παράδοση. Αυτό αποτελεί παρεμπόδιση της επικοινωνίας και όταν καταντά 'βάσανο' για τον πατέρα, αυτός εγκαταλείπει τον αγώνα και το παιδί χάνει τον ένα γονέα.
Σε τέτοιες περιπτώσεις πρέπει να αντιστρέφεται η επιμέλεια (βλέπε Κουμάντος, Δικαστικές αποφάσεις Γαλλίας, κτλ).
Τα παραπάνω σε συνδυασμό με την αποποινικοποίηση της μοιχείας, απλώς ποινικοποίησαν το δικαίωμα της επικοινωνίας.
OΙ ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ (ΣΥ.Γ.Α.Π.Α.)
Ο φορέας μας, ο οποίος έχει εξελιχθεί ως κίνημα για την προστασία των δικαιωμάτων του πατέρα και του παιδιού, καταγράφει όλα τα περιστατικά ανήλικων και ενήλικων που μεγάλωσαν σε μονογονεικές οικογένειες, συγκεντρώνει αγωγές δυσφημιστικές για τους γονείς, συγκρίνει νόμους και εφαρμογές των νόμων σε άλλες χώρες και προτείνει:
1) Την καθιέρωση οικογενειακού δικαστή
2) Την δημιουργία υποστηρικτικών φορέων - υπηρεσιών και διαμεσολαβητή στις αιτήσεις διαζυγίου. Αυτούς τους ρόλους μπορεί να παίξει η μη κυβερνητική μας οργάνωση.
3) Να υπάρχει νομοθετημένη η από κοινού επιμέλεια
4) Ελεύθερη επικοινωνία για τον γονέα που πιθανόν δεν έχει την επιμέλεια
5) Γονική μέριμνα σε όλους τους φυσικούς γονείς (παντρεμένους ή μη). Εδώ μπορεί να συμπτυχθεί ό όρος γονική μέριμνα με την επιμέλεια και να διαχωριστεί ο όρος κατοικία.
6) Εναλλασσόμενη κατοικία του παιδιού όπου αυτό είναι δυνατό. Δηλαδή σε περιπτώσεις όπου οι δύο γονείς διαμένουν κοντά ή στην προσχολική ηλικία.
7) Έξοδα ταξιδιού μοιρασμένα για επικοινωνία
8) να είναι άμεσα εκτελέσιμες οι αποφάσεις επικοινωνίας και να είναι άμεσα εκτελεστή η ρήτρα παρεμπόδισης και μη τήρησης απόφασης δικαστηρίου για επικοινωνία.
9) Γονικές άδειες και επιδόματα εξίσου στους δύο γονείς, όπως και άλλα προνόμια παροχών, ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης, κτλ
10) Φορολογικά: Να δηλώνονται τα ποσά διατροφής ως έξοδα στον γονέα που καταβάλει διατροφή και, ως έσοδα στο γονέα που λαμβάνει διατροφή.
Σε κάθε περίπτωση παρεμπόδισης επικοινωνίας, θα πρέπει να θεσπιστεί μεγάλη τιμωρία στο γονέα που έχει την επιμέλεια και παρεμποδίζει την επικοινωνία του άλλου γονέα, έως και αφαίρεση της επιμέλειας με τη βοήθεια του Εισαγγελέα (άρθρο 3215 – κακή άσκηση επιμέλειας).
Εκπαίδευση – Κοινωνία
Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΩΝ ΧΩΡΙΣΜΕΝΩΝ
Ο Έλληνας πατέρας σήμερα, εκτός από την σεξιστική αντιμετώπιση στα δικαστήρια, έχει να αντιμετωπίσει και σκληρή ρατσιστική τακτική από τους παράγοντες του ΥΠ.Ε.Π.Θ.
Αναγκάζεται να προσφεύγει ακόμη και στον Εισαγγελέα για να του επιτρέψουν την είσοδο στο σχολείο ώστε να πληροφορηθεί την επίδοση των παιδιών του.
- Απειλές για αστυνομία
- Παρεμπόδιση επαφής με δασκάλους και παιδιά
- Άγνοια για αλλαγή σχολείου
- Μη πληροφόρηση για επιδόσεις
- Κατακράτηση βιβλίων και τετραδίων από τη μητέρα κατά την επικοινωνία
- Δάσκαλοι και καθηγητές ανεκπαίδευτοι σε θέματα διαζυγίου και διαχείρισης αυτού.
- Οι σχολές γονέων λειτουργούν μόνο με γυναίκες (κατά το πλείστον αγράμματες)
- Δεν υπάρχει ψυχολόγος σχολείου, κοινωνικός λειτουργός
Κοινωνικό θέμα
ΕΞΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗ ΤΟΥ ΕΝΑ ΓΟΝΕΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ
ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ
Το σύνδρομο γονικής αποξένωσης έχει κατακλύσει τα ελληνικά σπίτια. Σε συνδυασμό με την ραγδαία αύξηση των διαζυγίων στην Ελλάδα, τα παιδιά βασανίζονται αποχαιρετώντας τον ένα γονέα.
-Επικοινωνία
-Αποξένωση
-Δικαστικές αποφάσεις ανεφάρμοστες
-Συκοφαντίες - Σεξουαλική παρενόχληση
-P.A.S.
-Αλλαγή του θεσμικού και νομικού πλαισίου
Αναφορές:
Βιβλία:
-Petri, Μεγαλώνοντας χωρίς πατέρα,
-Eekelar J and Sandford K, 1978, Family Violence, an international and interdisciplinary study, Canada.
-Council of Europe, 1980, Legal Affairs, Criminological aspects of the ill treatment of children in the family, Strasbourg.
-Martin Herbert, Χωρισμός και διαζύγιο-αντιμετώπιση προβλημάτων παιδιού και εφήβου, εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα.
-Λάνσκι Βίκυ, Αντιμετωπίζοντας το παιδί μετά το διαζύγιο (σελ. 125-127 παρεμπόδιση της επικοινωνίας από τη μητέρα, ψευδείς κατηγορίες για παρενόχληση).
-Κουμάντου Γ, 1989, Οικογενειακό δίκαιο, τόμος ΙΙ
-Κουνουγέρη-Μανωλεδάκη, 1990, Οικογενειακό δίκαιο, τόμος ΙΙβ.
-Εταιρία Νομικών Βορείου Ελλάδος, 1989, Θέματα Γονικής Μέριμνας.
-Σαλκιτζόγλου, 1990, Νομοθεσία και Οικογένεια, τόμος Φροντίδα για την Οικογένεια, Αθήνα.
-Αγάθωνος-Γεωργοπούλου Ε., εκδόσεις Γρηγόρη, Ινστιτούτο υγείας του παιδιού, σελίδες 254 (έκπτωση από τη γονική μέριμνα-αρ. 1537 ΑΚ), 262 (συναισθηματική κακοποίηση), 250-256 (κακή άσκηση γονικής μέριμνας (αρθ. 1532).
-Μελέτες
-Elkman, O'Sullivan, 1991, Ποιος μπορεί να πιάσει ένα ψεύτη. Αμερικανός Ψυχολόγος, Νο 46, σελ 913-920.
-Gardner, 1987, Το γονικό σύνδρομο αποξένωσης και η διαφοροποίηση μεταξύ της κατασκευασμένης και γνήσιας κατάχρησης φύλων παιδιών.
-Gardner, 1989, Οικογενειακή αξιολόγηση στις μεσολαβήσεις επιτήρησης παιδιών, διαιτησία και προσφυγή στο δικαστήριο
-Gardner, Parental Alienation Syndrome (εξαναγκαστική αποξένωση),
-Creskill, NJ, Δημιουργική θεραπευτική
-Hetherington, Arasteh, 1988, Αντίκτυπος του διαζυγίου, ενιαίο βήμα στα παιδιά
-Hodges 1991, Επεμβάσεις για τα παιδιά του διαζυγίου, Νέα Υόρκη
-Keane 1990, Εγχειρίδιο διαζυγίου της Φλώριδας
-Kressel, 1985, Η διαδικασία του διαζυγίου
-Shepard, 1992, Παιδί-επίσκεψη και εσωτερική κατάχρηση. Ευημερία παιδιών, Νο 71, σελ 357-367.
-Snyder, 1986, Pseudologia Fantastica στον ασθενή διαχωριστικών γραμμών. Αμερικανικό περιοδικό της ψυχιατρικής, Νο 143, σελ 1287-1289.
-Turkat, 1993, Επερώτηση της έκθεσης επιτήρησης των διανοητικών εμπειρογνωμόνων υγείας. Αμερικανικό περιοδικό του οικογενειακού νόμου, Νο 7, σελ 175-179.
Turkat, 1993, Το διαζύγιο αφορούσε το κακόβουλο σύνδρομο μητέρων. Περιοδικό της οικογενειακής βίας.
-The American Psychiatric Association
(1994), Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, Fourth Edition (DSM-IV). Washington, D.C.: American Psychiatric Association.
_______ (1985), Recent trends in divorce and custody litigation. Academy Forum (a publication of the American Academy of Psychoanalysis), 29(2):3-7.
_______ (1986), Child Custody Litigation: A Guide for Parents and Mental Health Professionals. Cresskill, New Jersey: Creative Therapeutics, Inc.
_______ (1987a), The Parental Alienation Syndrome and the Differentiation Between False and Genuine Child Sex Abuse. Cresskill, New Jersey: Creative Therapeutics, Inc.
_______ (1987b), Child Custody. In Basic Handbook of Child Psychiatry, ed. J.D. Noshpitz, Vol. V, pp. 637-646. New York: Basic Books, Inc.
_______ (1989), Family Evaluation in Child Custody Mediation, Arbitration, and Litigation. Cresskill, New Jersey: Creative Therapeutics, Inc.
_______ (1992), The Parental Alienation Syndrome: A Guide for Mental Health and Legal Professionals. Cresskill, New Jersey: Creative Therapeutics, Inc.
_______ (1998), The Parental Alienation Syndrome, Second Edition. Cresskill, New Jersey: Creative Therapeutics, Inc.
-Arditti, 1992, Παράγοντες σχετικά με την επιτήρηση, την επικοινωνία και την υποστήριξη παιδιών για τους διαζευγμένους πατέρες.
-Turkat D, 1995, Διαζύγιο σχετικό με το σύνδρομο της κακόβουλης μητέρας, Περιοδικό της Οικογενειακής Βίας, Τόμος 10, αριθμός 13, ΙΙ, σελ 253-264.
- Turkat D, 1994, Παρεμπόδιση Επικοινωνίας των παιδιών μέσα στο διαζύγιο, Ιδρυμα της Φλώριδας, Ψυχολογίας και Πανεπιστήμιο του Κολεγίου της Φλώριδας.
Η Αμερικανική ψυχιατρική ένωση (1994), Διαγνωστικό και στατιστικό εγχειρίδιο των διανοητικών διαταραχών, τέταρτη έκδοση (δσμ-IV) . Ουάσιγκτον, DC: Αμερικανική ψυχιατρική ένωση.
Gardner_ (1985), Πρόσφατες τάσεις στο διαζύγιο και την προσφυγή στο δικαστήριο μέριμνας. Φόρουμ ακαδημίας (μια δημοσίευση της αμερικανικής ακαδημίας της ψυχανάλυσης), 29(2):3-7.
Gardner (1986), Pροσφυγή στο δικαστήριο επιμέλειας παιδιών: Ένας οδηγός για τους γονείς και τους ψυχοθεραπευτές. Cresskill, Νιου Τζέρσεϋ: Δημιουργική θεραπευτική, Α.Ε.
___ Gardner ____ (1987a), το γονικό σύνδρομο αλλοτρίωσης και η διαφοροποίηση μεταξύ της ψεύτικης και αληθινής κακοποίησης παιδιών. Cresskill, Νιου Τζέρσεϋ: Δημιουργική θεραπευτική, Α.Ε.
Gardner (1987b), επιμέλεια παιδιών. Στο βασικό εγχειρίδιο της ψυχιατρικής παιδιών, ΕΔ. J.D. Noshpitz, εντάσεις Β, Σ. 637-646. Νέα Υόρκη: Βασικά βιβλία, Α.Ε.
Gardner (1989), Οικογενειακή αξιολόγηση στη διαμεσολάβηση επιτήρησης παιδιών, διαιτησία, και προσφυγή στο δικαστήριο. Cresskill, Νιου Τζέρσεϋ: Δημιουργική θεραπευτική, Α.Ε.
Gardner (1992), το γονικό σύνδρομο αλλοτρίωσης: Ένας οδηγός για ψυχοθεραπευτές και νομικούς επαγγελματίες. Cresskill, Νιου Τζέρσεϋ: Δημιουργική θεραπευτική, Α.Ε.
_ Gardner (1998), το γονικό σύνδρομο αλλοτρίωσης, δεύτερη έκδοση. Cresskill, Νιου Τζέρσεϋ: Δημιουργική θεραπευτική,
Α.Ε. Αλληλογραφία διευθύνσεων Richard Α. Gardner, M.D., δρόμος 155 νομών, P.O. πλαίσιο 522, Cresskill, Νιου Τζέρσευ! 07626-0522.
-Το Συμβούλιο Δικαιωμάτων Παιδιών, 1994, Ετήσιο Φυλλάδιο Συμβάσεων, Ουάσιγκτον.
-Επιτροπή στην προκατάληψη γένους στο δικαστικό σύστημα, 1992, Γένος και δικαιοσύνη στα δικαστήρια: Μια έκθεση στο ανώτατο δικαστήριο της Γεωργίας. Αναθεώρηση Νόμου Κρατικού Πανεπιστημίου της Γεωργίας, Νο 8, σελ 539-807.
Oι έρευνες που γίνονται με περισσότερη σοβαρότητα όπως στην Ιταλία (βλέπε Associazione Ex – Centro Assistenza Genitori Separati: Κέντρο κοινωνικής υποστήριξης χωρισμένων γονιών) και Κέντρο Σπουδών για το χωρισμό και την μέριμνα των παιδιών με εισηγητή τον ψυχοθεραπευτή G. Giordano στο 3ο συνέδριο, με μελέτες από το 1994 που μιλούν για μια θλιβερή «γραμμή συνεχούς αίματος που χύνεται» στο πλαίσιο οικογενειακών διενέξεων όπου από τους 761 βίαιους θανάτους οι 556 οφείλονταν σε ενδο-οικογενειακές αιτίες με αφορμή το χωρισμό και ειδικά διαμάχες για τα παιδιά στη προσπάθεια του πατέρα να μην «πεταχτεί» έξω από τη ζωή τους. Από την ίδια μελέτη αποδεικνύεται (βλέπε και AIPG Αssociazione Italiana di Psicologia Giuridica μελέτη του Roberto Giorgi ) αύξηση απαγωγών των παιδιών από πατεράδες, αλλά και των βίαιων συμπλοκών για τα παιδιά αλλά και των αυτοκτονιών και των φόνων !1
Στην πραγματικότητα πρόκειται για αυτοδικία ,που βρίσκει έδαφος επειδή το σύστημα αδυνατεί να δώσει λύσεις .
Από την άλλη πλευρά ποιος θα μιλήσει για τη κακοποίηση που ασκείται από τη γυναίκα στο παιδί και σωματική για διάφορους λόγους 2αλλά και ψυχολογική με ιδιαίτερα νοσηρό τρόπο απίστευτα πλέον συχνά για να το κάνει να αρνηθεί τον άλλο γονιό.3
Η μήπως υποτιμάει κανείς στη σημερινή εποχή την ψυχική κακοποίηση που δημιουργεί ανάπηρα ψυχικά άτομα. Στις ΗΠΑ η ψυχική κακοποίηση θεωρείται αδίκημα ,αλλά και οι ειδικοί ακόμα και στην Ελλάδα βλέπε Σύγχρονα θέματα Παιδοψυχιατρικής σελ. 398 1ος Τόμο
--------------------------------------------------------------------------------
1
Σε εθνικό επίπεδο οι διαζευγμένοι πατέρες είναι δέκα φορές πιθανότερο να διαπράξουν αυτοκτονία από τις διαζευγμένες μητέρες, και περισσότερο από δύο φορές πιθανότερο να διαπράξουν αυτοκτονία από παντρεμένους πατέρες.
Πηγή για τους διαζευγμένους πατέρες εναντίον των παντρεμένων πατέρων: Augustine Jι. Kposowa, Ph.D., "οικογενειακή κατάσταση και αυτοκτονία στην εθνική διαχρονική μελέτη θνησιμότητας," περιοδικό της επιδημιολογίας & κοινοτική υγεία, Μάρτιος, 2000, τόμος 54, αριθ. 4, σελίδες 254-261 βλέπει την αναζήτηση http://wizard.ucr.edu/-akposowa/Status.pdf. των "διαζευγμένων ατόμων."
2 Οι περισσότερες κακοποιήσεις παιδιών και γονικές δολοφονίες των παιδιών διαπράττονται από τις μητέρες, όχι τους πατέρες. Πηγή: ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ Τμήμα υγείας και ανθρώπινες
υπηρεσίες, διοίκηση στα παιδιά, νεολαία, και οικογένειες, κακή μεταχείριση 1997 παιδιών: Εκθέσεις από Κράτη στο εθνικό σύστημα στοιχείων κακοποίησης και παραμέλησης παιδιών (Ουάσιγκτον DC, :GPO, 1999). Πηγή για τις δολοφονίες των παιδιών από τους γονείς: ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ Τμήμα υγείας και ανθρώπινες υπηρεσίες, εθνικό κέντρο στην κακοποίηση και την παραμέληση παιδιών, τρίτη εθνική μελέτη επίπτωσης της κακοποίησης παιδιών και παραμέλησης: Παραρτήματα τελικών εκθέσεων
3 Τα τρία τέταρτα των διαζευγμένων πατέρων που ερευνούνται υποστηρίζουν ότι πρώην τους - οι σύζυγοι έχουν παρεμποδίσει ουσιαστικά τα δικαιώματα visitation τους.
Πηγή: Η Joyce A. Arditti, "παράγοντες αφορούν την επιτήρηση, Επικοινωνία, και την υποστήριξη παιδιών για τους διαζευγμένους πατέρες: Μια διερευνητική ανάλυση, " περιοδικό του διαζυγίου και επανάληψη νέου γάμου 17.1992, Σ. 34, 39, Μια μελέτη των παιδιών του διαζυγίου διαπίστωσε ότι 42% των παιδιών που έζησαν απλώς με τη μητέρα τους ανέφερε ότι η μητέρα τους προσπάθησε να τα αποτρέψει από τη θέα των πατέρων τους μετά από το διαζύγιο. Εντούτοις, μόνο 16% των παιδιών που έζησαν απλώς με τον πατέρα τους εξέθεσε την παρόμοια παρεμπόδιση.
Πηγή: Περιπατητής Glynnis Walker , Solomo Childrenn: Ανατίναξη των μύθων του διαζυγίου (Νέα Υόρκη: σπίτι αξόνων, 1986), σελ. 83
Πηγή: Kathy Young, εκεχειρία!: Γιατί οι γυναίκες και οι άνδρες πρέπει να ενώσουν τις δυνάμεις για να επιτύχουν την αληθινή ισότητα, ο ελεύθερος Τύπος, 1999, σελ. 209,
http://www.gleniisacks.com/sources σελίδα σε fathers.htm
